Urnenvelden

DE VORM VAN DAT WAT JE DENKT GEZIEN TE HEBBEN

In mijn hoofd een beeld van een urnenveld omringd door stokken met vlaggen bij Indianen in Mexico. Een combinatie van beelden en gedachten heeft dit niet bestaande beeld in mijn hoofd gevormd.
Alleen de zelfgemaakte vlaggen van de Huichol Indianen heb ik kunnen traceren. Waarschijnlijk ook een beeld van dodenakkers.
Wat ik nu wel weet is dat in 1500 v C in Nederland een urnencultuur bestond, een cultuur in de late bronstijd in Europa.

Eén van de eerste werkstukken die ik maakte was een urn voor mijzelf. Die heb ik verkocht in 1969 kort voor ik met een beurs van het Ary Schefferfonds naar Barcelona vertrok voor een studie aan de academie aldaar. 

Op een van mijn tochten door deze stad zag ik vanuit de verte iets dat er uit zag als een intrigerende nieuwbouwwijk. Toen ik er naar toe liep bleek dit de begraafplaats van Monjuic te zijn.
Dat wat ik voor nieuwbouw aanzag, waren de gebouwen waar de kisten op verschillend niveaus ingeschoven worden. Verder afdalend kwam ik in de oude “stadskern” terecht. Graftombes, kleine huizen, straten, tuinen. Een bewegingsloze stad.
Het idee om hier iets mee te doen bleef door de jaren heen door mijn hoofd spelen. Het resultaat is uiteindelijk een aanzet tot een urnenveld.